We zijn zover. Zondag is het geluier afgelopen en komen we volop in actie. Bijna twee weken zijn we in Brookings, Oregon te gast geweest bij mijn zusje Anne en haar man John en de tijd is omgevlogen.
Door de jaren heen is het weerzien van mijn familie in Amerika of bij ons thuis meestal van korte duur geweest. Het bleef bij snel bijpraten en voor je het wist stonden de koffers al weer gepakt voor de volgende reis. Deze keer wilden we die reeks van mini bezoekjes doorbreken en de haast uitbannen.
De gastvrijheid waarmee mijn familie ons heeft ontvangen voelt aan als een ontspannen onderdompeling in een warm bad. Aan gezelligheid en aan geanimeerde gesprekken heeft het nooit ontbroken. We hebben nu dus al een heerlijke tijd, maar die leverde niet echt veel interessante stof op voor het direct schrijven van een nieuwe stukje.
Eens te meer bleek hoezeer wij ons thuis voelen in dit grote land. Naast alle gezellige uurtjes is er wel degelijk gewerkt, want een reis maken in een supercombo, met een Ford-pickup Truck als powerhouse en een volledig uitgeruste Travel Trailer vraagt wel de nodige voorbereiding.
Met een totale lengte van ruim 15 meter vormt het span een aardig treintje op de weg en is altijd opperste concentratie vereist.
Nu, na een aantal dagen intensieve bestudering van allerlei technische aspecten en het verrichten van handelingen zoals aan- en afkoppelen en het veilig achteruit insturen naar een goede standplaats zijn we startklaar.
Zondag voert de reis een paar uur naar het noorden langs de beroemde Oregon Coast en gaan we mijn nichtje Chelsey ontmoeten. We hebben haar 5 jaar geleden voor het laatst gezien. Inmiddels heeft zij twee zoontjes en wordt het tijd voor de kennismaking met een nieuwe generatie. Dinsdag buigen we af naar het zuiden op weg naar Sacramento, de hoofdstad van California. Vandaar een volgend verslagje van ons eerste lange traject dat circa 10 uur rijden vergt. Yes, America is a big country and we love every inch of it!
