maandag 3 november 2014

HERFST

Zaterdagochtend 1 november, met de slaap nog nauwelijks uit de ogen, word ik als bij toverslag bevangen door wat ik buiten zie. Een staalblauwe hemel, een stralende zon en de kring van loofbomen in vlammende herfsttooi rondom ons huis bieden een onwaarschijnlijk mooie aanblik. De beuk op ons gazon steelt als een met goud behangen majesteit de show. Een lichte bries doet af en toe een wolk van kleurig blad naar beneden dwarrelen. 
De droge en knisperende bladeren vlijen zich rondom de stam als onderworpenen aan hun vorst. Het gazon gaat langzamerhand schuil onder een kleurige bladdeken. De herfst op z'n mooist.

Op deze dag, naar later zou blijken de warmste herfstdag ooit, kun je niet anders dan genieten van het moois dat de natuur te bieden heeft. En toch, de dans der seizoenen moet zijn beloop hebben. Dat blijkt uit het weerbericht voor de komende dagen. Wind, regen en kou hebben koers gezet naar ons land.
Het betekent dat de mooie beelden van nu spoedig plaats maken voor een tuin in verval. Tijd dus om de mouwen op te stropen en versneld werk te maken van opruimen en winterklaar maken van de tuin.

Na een paar uur druk in de weer te zijn met bladblazer, bladhark en bladton, zijn gazon en tuinpaden ontdaan van het herfstdek. Het is windstil, een laatste moment van genade voor bomen en struiken voordat zij door wind en regen van hun laatste blad zullen worden ontdaan. 

Zo mooi als vandaag zal het dit jaar niet meer worden. In het schijnsel van de ondergaande zon werpen bomen en struiken hun schaduw vooruit en krijgen we een voorproefje van de donkere dagen die ons te wachten staan. De zomer is voorbij, wat ons lief is, lijkt in een oogwenk te verdwijnen. De winter dient zich aan, met haar eigen wetten. De natuur laat niet met zich sollen.